zondag 23 maart 2014

Esmoreit

Samenvatting: http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/2337-boekverslag-esmoreit-en-lippijn.html

Schrijver: onbekend, vermoedelijk een brabantse of vlaamse schrijver

Recensie: er zijn niet echt recensies over dit boek te vinden, omdat het zo oud is.

donderdag 20 maart 2014

Over de vos Reynaerde

Samenvatting: http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/53204-samenvatting-over-de-vos-reinaert-van-den-vos-reynaerde.html 

Schrijver: volledige naam niet bekend, maar ene willem heeft het verhaal geschreven.

recensie: http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/1600307/2009/03/10/De-wrede-vos-is-vooral-een-held.dhtml

Karel ende Elegast

Samenvatting: Karel de Grote krijgt aan de vooravond van een hofdag van een engel opdracht om uit stelen te gaan. Hij gehoorzaamt met tegenzin, en trekt uiteindelijk het duistere woud in. Daar verslaat hij een zwarte ridder, die Elegast blijkt te heten. Omdat hij Elegast indertijd verbannen heeft, en hij niet wil toegeven dat hij op pad is om te gaan stelen, stelt Karel zichzelf voor als Adelbrecht (dat betekent: van adellijke geboorte). Ze breken in bij Eggeric van Eggermonde, de zwager van Karel. Daar is Elegast ongewild getuige van een echtelijke ruzie, waarbij duidelijk wordt dat Eggeric samen met een aantal handlangers van plan is op de hofdag Karel van het leven te beroven. Weer buiten vertelt Elegast over het complot aan Adelbrecht/Karel, die de volgende dag zijn maatregelen treft. Eggeric wordt aangehouden, maar daagt Elegast uit om in een tweegevecht als godsoordeel uit te maken wie de waarheid spreekt. Elegast wint dit gevecht en mag met de zuster van de koning, Eggerics weduwe, trouwen. uit: http://www.literatuurgeschiedenis.nl/lg/middeleeuwen/tekst/lgme003.html 

Schrijver: onbekend, het is een middeleeuws verhaal, schrijvers vermeldden hun naam nog niet op hun werken.

Recensie: http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/oud-geweld-doet-nog-steeds-pijn


donderdag 6 februari 2014

Weblog Heren van de Thee - Hella Haasse





Eigen mening:

Als je een spannend boek wil lezen, is “Heren van de thee” geen geschikt boek. Het verhaal begint langzaam en pas na een lange tijd gebeurt er iets belangrijks. Halverwege neemt de spanning pas echt toe, maar het zwakt al snel weer af. Als je echter een boek wil waar je lekker bij kan wegdromen is Heren van de thee wel geschikt. De omgeving wordt uitvoerig beschreven. Hierdoor kun je je gemakkelijk inleven in uitvoerig beschreven Indonesische flora en fauna die zich in en rond de theeplantage bevinden. Je komt veel te weten over het dagelijkse leven van de personages en de problemen waarmee zij kampen. Uit de briefconversaties kom je veel te weten over de relaties tussen de verschillende personages.

Ik vond dit boek niet bijzonder leuk om te lezen. Ik was voor het eerste helft van het boek aan het afvragen of ik niet nog een proloog aan het lezen was, maar langzamerhand kwam ik er achter dat dit niet het geval was. Soms sleepte het boek me wel mee in de dromerigheid en de tropische sfeer die er in het boek heerst, maar ik vond het moeilijk me te blijven concentreren. De schrijfstijl is wel prettig om te lezen, maar is soms iets te veel omschrijvend.

woensdag 20 november 2013

De donkere kamer van Damokles - Willem Frederik Hermans

Samenvatting 
Henri Osewoudt verlaat zijn geboortedorp om bij zijn oom en tante te gaan wonen omdat zijn moeder zijn vader heeft vermoord. Hij groeit op in Amsterdam, heeft een relatie met zijn nicht en doet aan judo. Als hij achttien is geeft hij aan geen interesse te hebben in studie, hij trouwt met zijn nicht, Ria Nauta, en verhuist terug naar Voorschoten waar hij de sigarenzaak van zijn vader heropent. Zijn moeder komt bij Henri en Ria inwonen. De oorlog begint. Osewoudt wordt afgekeurd en hoeft dus niet het leger in, maar helpt wel bij de burgerwacht van Voorschoten.
Op een dag komt Dorbeck met wat andere soldaten de winkel binnen, Dorbeck laat een fotorolletje bij Osewoudt achter om te laten ontwikkelen. Als Dorbeck twee dagen later terug komt, zijn de foto’s nog niet klaar, maar heeft Nederland al gecapituleerd en wil Dorbeck dat Osewoudt hem een pak leent en zijn uniform en pistool begraaft. Osewoudt doet dit alles. Als Osewoudt de foto’s wil ontwikkelen mislukt dit, maar omdat hij zoiets niet aan Dorbeck wil vertellen koopt hij een Leica en maakt zelf foto’s van militaire objecten.
Hierna krijgt Osewoudt opnieuw een opdracht van Dorbeck. Hij moet naar Haarlem gaan en krijgt daar een pistool in zijn hand gedrukt waarmee hij samen met Dorbeck en Zewuster een moord pleegt. Osewoudt is bang dat de zoon van de drogist, die een NSB'er is, hen gezien heeft.
Osewoudt hoort een tijd lang niets van Dorbeck, maar ontvangt dan een brief of hij de foto's van het allereerste rolletje naar een bepaalde postbus wil sturen. Osewoudt wil een ontmoeting met Dorbeck en gaat dus naar de postbus toe om te zien wie de post ophaalt, het wordt opgehaald door een heilsoldate.
Vrij snel daarna wordt hij opgebeld door Elly Meier, zij zegt uit Engeland te komen en dringend op zoek te zijn naar een schuilplaats. Hij brengt haar naar zijn oom in Amsterdam. Hij hoort via via dat zijn moeder en Ria zijn opgepakt en kan nu zelf ook niet langer naar huis toe. Bij de Joodse studente Marianne, met wie hij een relatie begint, laat hij zijn haar zwart verven. Hij lijkt nu precies op Dorbeck.
Opnieuw volgt er een opdracht van Dorbeck. Dit keer gaat het om een hoge man van de Gestapo die uit de weggeruimd moet worden. Osewoudt werkt bij deze opdracht samen met een andere vrouw wanneer zij beiden terug reizen met de trein wordt de vrouw opgepakt. Osewoudt niet. Maar wanneer hij diezelfde avond met Marianne in de bioscoop zit ziet hij zijn eigen foto op het scherm verschijnen met als aankondiging dat hij opgepakt moet worden. Hij vlucht wel maar het duurt niet lang of hij wordt opgepakt. Hij wordt gemartelt en beland in het ziekenhuis, maar wordt daaruit bevrijd. Hij duikt onder bij Labare waar hij in een volledig verduisterde kelder foto's ontwikkeld. Maar ook hier is hij niet veilig want wanneer de Duitsers het pand van Labare overvallen wordt Osewoudt toch opgepakt.
Tijdens deze tweede gevangschap wordt Osewoudt beter behandelt wat hij vooral te danken heeft aan hooggeplaatste Ebernuss die een zwak voor Osewoudt lijkt te hebben. Ebernuss probeert zijn vertrouwen te winnen door Marianne, die Osewoudts kind draagt, vrij te laten. Toch twijfelt Ebernuss aan de verhalen die Osewoudt over Dorbeck vertelt en wil daarom Dorbeck ontmoeten. Samen met Osewoudt gaat hij naar een halfgeheim café waar inderdaad ook Dorbeck aanwezig is. Die laatste geeft hem kristallen om de wijn van Ebernuss mee te vergiftigen en wanneer dat gebeurd is, vluchten Osewoudt en Dorbeck in de auto van Ebernuss. Dorbeck vertelt Osewoudt dat Ria nu samenwoont met de zoon van de apotheker en dat Marianne aan het bevallen is. Osewoudt krijgt een verpleegstersuniform waardoor hij door zijn kleine gestalte en baardloze gezicht onherkenbaar is. Als Osewoudt bij de kraamkliniek aankomt en naar Marianne informeert, krijgt hij het levenloze lichaampje van hun kind te zien. Hij is erg van slag en een Duitse soldaat die wel wat vriendelijks wil doen voor de mooie vrouw waar hij Osewoudt voor aanziet neemt hem mee in zijn auto en brengt hem naar Voorschoten. Daar doodt Osewoudt Ria en nadat ze nog wat verder gereden zijn doodt hij ook de Duitser. Met behulp van een arts komt hij uiteindelijk in Breda, dat al bevrijd is. Daar meldt hij zich direct maar tot zijn grote verbazing, wort hij gearresteerd. Hij wordt zelfs naar Groot-Brittannië gebracht en het lukt hem niet om te bewijzen dat hij geen verrader is. Dorbeck is de enige die hem vrij zou kunnen pleiten, maar die is onvindbaar. Osewoudt lijkt zijn verstand te verliezen en wanneer hij weg rent wordt hij neergeschoten. Hij overlijdt aan zijn verwondingen.
Over de auteur:
Eigen mening:
Ondanks alle aanprijzingen en lofredes die over het hele internet te vinden zijn en de aanbevelingen in de klas, vind ik “De donkere kamer van Damokles” helemaal niet zo een goed boek als iedereen zegt dat het is. Ik denk wel dat het invloed op mij heeft gehad, dat ik van tevoren al wist hoe het verhaal afloopt. Het hele boek was ik me aan het ergeren aan hoe naïef Osewoudt is en hoe dom zijn beslissingen zijn. Als je niet weet hoe het eindigt heb je hier waarschijnlijk geen last van. Verder vond ik de schrijfstijl nors en afstandelijk. De meeste personages worden bijna alleen maar bij hun achternaam genoemd. Ik vond het niet gemakkelijk lezen en heb het boek vaak weg gelegd, omdat ik er niet goed doorheen kwam en de schrijfstijl me irriteerde. Tot slot vind ik de toon van het boek, ook al geeft de titel daar een aanwijzing voor, te donker. Tijdens het lezen van een boek wil ik ook wel eens blij of gelukkig voor de hoofdpersoon zijn, maar daar krijg je in dit boek niet echt de kans voor. Misschien probeer ik het over een aantal jaar nog eens te lezen, om te kijken of ik van mening verander. 

maandag 1 juli 2013

Titels nog te lezen voor V5

De donkere kamer van Damokles - Willen Frederik Hermans

Hella S. Haasse - Heren van de Thee

vrijdag 7 december 2012

Weblog 2 Jorik Huisman V5A "Vals Licht" - Joost Zwagerman


Weblog periode 2 Jorik Huisman
Vals Licht – Joost Zwagerman
Samenvatting:
Het verhaal gaat over Simon Prins. Hij is geobsedeerd door prostitutie. Als hij in Amsterdam komt om te studeren, gaat hij ook vaak naar de hoeren. Al snel begint het hem te vervelen, maar hij vindt het leven van een prostitué nog steeds interessant. Dan komt hij een hoertje tegen die zijn aandacht trekt. Ze heet Lizzie Rosenfeld. Hij vraagt of hij haar naar huis mag brengen. Dat vindt ze goed als hij geen rare dingen gaat doen.
Bij Lizzie thuis hebben ze een gesprek en als Simon weg gaat krijgt hij een zoen van Lizzie, ookal had ze van tevoren gezegd dat ze dat niet wilde. De volgende keer dat Simon terug komt, hebben ze weer een gesprek en verteld Lizzie meer over zichzelf. Simon wordt verliefd op haar en zij op hem. Ze wil dat deze relatie geheim blijft voor vrienden en familie. Ze vertelt niet veel over haar jeugd, maar fijn kan het niet geweest zijn. Wel vertelt ze dat ze twee vriendjes gehad heeft: Jasper en Wesley. Hij krijgt geen kans om uitleg te vragen want ze komt doodziek binnen, hij haalt medicijnen op en gaat terug. Ze doet niet meer open. Via via komt Simon erachter waar ze echt werkt: een seksclub in Nijmegen. Daarvan raakt hij van slag.
Een week later belt ze op en zegt dat ze in Nijmegen zit. Ze vertelt hem dat ze niet meer als hoer werkt. Hij vertrouwt haar niet en begint haar te schaduwen. Hij komt erachter dat ze naar een psychiater bij een afkickcentrum gaat. Hij confronteert haar daarmee. Hij gaat een keer mee op gesprek, maar het blijkt dat ze al heel lang clean is. Ook komt hij erachter dat ze veel schulden bij drugdealers heeft. Hij probeert haar daarvan af te helpen en ze komt bij hem wonen. Hun leven komt tot rust totdat Simon komt erachter dat Lizzie nog 9000 gulden van Wesley krijgt. Simon wil dat ze een deel van haar schuld bij drugsdealers ermee betaald. Lizzie weet dat ze een fout begaat, maar doet het toch en duikt onder. Nu krijgt Simon de drugdealers achter zich aan en duikt ook onder.
Dan gaat Simon terug naar de psychiater. Daar komt hij erachter dat Lizzie lijdt aan een leugenstoornis, maar daar mag hij niks over zeggen. De volgende keer dat hij haar ziet doet hij dat toch en zij verteld hem de waarheid. Dat is het einde van hun relatie.

Over de auteur:
Joost Zwagerman (hele naam: Johannes Jacobus Willebrordus Zwagerman) begon al meet schrijven toen hij jong was. Allebei zijn ouders waren onderwijzer. Hij heeft in Alkmaar op de middelbare school gezeten. Daarna ging hij naar de Pedagogische Academie. Hij studeerde ook Nederlands, maar dat heeft hij niet afgemaakt.
Joost Zwagerman maakte zijn debuut in 1986 met de De houdgreep. Zijn grote doorbraak was de roman Gimmick!, waar ook een toneelstuk van gemaakt is.
Naast boeken schrijf hij ook gedichten en essay’s.
Joost Zwagerman woonde in Amsterdam. Hij heeft 3 kinderen uit een huwelijk wat een paar jaar geleden is stukgelopen. Vanwege de scheiding woont hij nu in Alkmaar.

“Interessante” zaken:
Pseudo-logica fantastica: is een echt bestaande ziekte, waarbij de zieke zich inbeeld dat hij veel beter is dan dat hij in werkelijkheid is. Bijvoorbeeld: een juridisch student die gestopt is met zijn studie die denkt dat hij een topadvocaat is. De zieke voelt een onweerstaanbare drang om te liegen, maar beseft zelf niet dat hij liegt. Als ze er mee geconfronteerd worden dat ze liegen, zullen ze het ook niet geloven.
In het verhaal is het anders, omdat Lizzie wel weet dat ze liegt. Dat zou betekenen dat ze niet aan Pseudo-logica fantastica lijdt, maar aan Pathologisch liegen, een stoornis waarbij de zieke ook een onbedwingbare drang heeft tot liegen, maar wel weet dat hij aan het liegen is.